Omniscient Reader's Viewpoint
Hej
Dziś coś, co mi wpadło pod koniec Solo Leveling, z komentarzy oraz ostatniej strony. Polecali 3 manhwy. Wszystkie 3 włączyłem, ale skupiłem się na tej: Omniscient Reader's Viewpoint Fabuła miała być lepsza, no jest. Jest pogmatwana, ale epickości nie dorówna:D W sumie to taki mishmash, że ciężko mi dać to do jednej kategorii. Lecim może tak: SF, bo inwazja przybyszów z innych planet (aczkolwiek zastanawiam się, czy to nie błąd tłumaczenia i nie chodziło raczej o Isekai, inne światy niż planety bo na tym kończy się całość SF), survival horror... No ale jakby na siłę, bo jest to główny składnik świata, ale autor nie skupia się na podtrzymywania atmosfery grozy. Fantazy i supermoce na końcu, i to właśnie tu mamy całe skupienie. Nasz główny bohater, otaku, czyta sobie ostatni rozdział novelki (ponad 3+ rozdziałów, a bardzo szybko jest on jedynym czytelnikiem, lol) w pociągu (przypadkiem jest tam też jego sexy współpracownica), gdy pociąg staje a naszym oczom pokazuje się pluszowy? diabeł? i oznajmia, że odtąd zaczynają się gry na śmierć i życie. Wygrana to kasa, a wszystko ku uciesze Konstelacji (widzów, takich tam grubych ryb, np bogów różnych wierzeń, ale nie tylko). Ogólnie to takie Igrzyska Śmierci, gdzie mamy różne eventy, a ogólnie cały czas zabiegamy o przychylność widzów. Oznacza to, że każdy nasz krok jest oceniany, komentowany i nagradzany przez Konstelacje, a nasze diabełki różnych poziomów (widzowie też mają swoje poziomy) dają nam różne scenariusze gry i robią wszystko, aby widzowie się nie nudzili. Ba, widzowie oglądają nasze zmagania z ich... kanałów, czyli są pośrednikami i to w obie strony. Ogólnie terminologii i różnych zagadnień jest sporo. Fabuła niby leci do przodu od zagadki do zagadki ale szeroko się rozlewa. No dobra, wracamy jeszcze do naszego bohatera. Okazuje się, że ogólnie to co się stało, to wypisz wymaluj, fabuła novelki, której czytał, a on dostaje moc "czytelnika", co składa się na kilka osobnych mocy, np czytanie w myślach, przewidywanie co zrobi przeciwnik, zmiana położenia "kamery", czy raczej "czytanie" o tym co robią w tej chwili inni, czytanie charakterystyki danej postaci, czy tam zakładki. Tylko że... nie jest on głównym bohaterem. A główny bohater to dupek, który zrobi wszystko, aby przeżyć i nie zastanawia się za dużo. Do tego jeżeli przegra, to wraca do punktu wyjścia i zaczyna od nowa całą historię z całą dotychczasową wiedzą. Taki tam Dzień Świstaka. Oprócz tego jak przystało na głównego bohatera jest koksem jakich mało. Ogólnie jak i cała manhwa czerpie po trochu ze wszystkiego tak i tu podłość tamtego jest usprawiedliwiana, a czasem wręcz widać, że to fasada. Zresztą nasz bohater podobnie się zachowuje, choć lepiej dobiera słowa. Wracając jeszcze do horroru, trupy sieją się gęsto, ale to takie anonimowe trupy, ogólnie to takie: nie wypełniłeś zadania, giniesz, czyli giną prawie wszyscy i... znów zaczynamy jakieś walki na miecze, supermoce, czy po prostu przerwę na wyjaśnianie fabuły/zdobywanie postaci do drużyny. Przez takie skakanie nie mogę nazwać tego horrorem mimo, że ma klasyczną fabułę do horroru. Oczywiście mamy tu znów od zera do bohatera, ale więcej jest główkowania i wykorzystywania ogólnej wiedzy świata z przeczytanych rozdziałów. Ta, jest też humor. Przejrzałem i prawie przeczytałem wszystko co było, więc jak ogarnę to, co pominąłem przez ten tydzień z mang, to przejrzę kolejne manhwy.
Mouryou no Yurikago v04c27
Do zaś
Aqwet
Dziś coś, co mi wpadło pod koniec Solo Leveling, z komentarzy oraz ostatniej strony. Polecali 3 manhwy. Wszystkie 3 włączyłem, ale skupiłem się na tej: Omniscient Reader's Viewpoint Fabuła miała być lepsza, no jest. Jest pogmatwana, ale epickości nie dorówna:D W sumie to taki mishmash, że ciężko mi dać to do jednej kategorii. Lecim może tak: SF, bo inwazja przybyszów z innych planet (aczkolwiek zastanawiam się, czy to nie błąd tłumaczenia i nie chodziło raczej o Isekai, inne światy niż planety bo na tym kończy się całość SF), survival horror... No ale jakby na siłę, bo jest to główny składnik świata, ale autor nie skupia się na podtrzymywania atmosfery grozy. Fantazy i supermoce na końcu, i to właśnie tu mamy całe skupienie. Nasz główny bohater, otaku, czyta sobie ostatni rozdział novelki (ponad 3+ rozdziałów, a bardzo szybko jest on jedynym czytelnikiem, lol) w pociągu (przypadkiem jest tam też jego sexy współpracownica), gdy pociąg staje a naszym oczom pokazuje się pluszowy? diabeł? i oznajmia, że odtąd zaczynają się gry na śmierć i życie. Wygrana to kasa, a wszystko ku uciesze Konstelacji (widzów, takich tam grubych ryb, np bogów różnych wierzeń, ale nie tylko). Ogólnie to takie Igrzyska Śmierci, gdzie mamy różne eventy, a ogólnie cały czas zabiegamy o przychylność widzów. Oznacza to, że każdy nasz krok jest oceniany, komentowany i nagradzany przez Konstelacje, a nasze diabełki różnych poziomów (widzowie też mają swoje poziomy) dają nam różne scenariusze gry i robią wszystko, aby widzowie się nie nudzili. Ba, widzowie oglądają nasze zmagania z ich... kanałów, czyli są pośrednikami i to w obie strony. Ogólnie terminologii i różnych zagadnień jest sporo. Fabuła niby leci do przodu od zagadki do zagadki ale szeroko się rozlewa. No dobra, wracamy jeszcze do naszego bohatera. Okazuje się, że ogólnie to co się stało, to wypisz wymaluj, fabuła novelki, której czytał, a on dostaje moc "czytelnika", co składa się na kilka osobnych mocy, np czytanie w myślach, przewidywanie co zrobi przeciwnik, zmiana położenia "kamery", czy raczej "czytanie" o tym co robią w tej chwili inni, czytanie charakterystyki danej postaci, czy tam zakładki. Tylko że... nie jest on głównym bohaterem. A główny bohater to dupek, który zrobi wszystko, aby przeżyć i nie zastanawia się za dużo. Do tego jeżeli przegra, to wraca do punktu wyjścia i zaczyna od nowa całą historię z całą dotychczasową wiedzą. Taki tam Dzień Świstaka. Oprócz tego jak przystało na głównego bohatera jest koksem jakich mało. Ogólnie jak i cała manhwa czerpie po trochu ze wszystkiego tak i tu podłość tamtego jest usprawiedliwiana, a czasem wręcz widać, że to fasada. Zresztą nasz bohater podobnie się zachowuje, choć lepiej dobiera słowa. Wracając jeszcze do horroru, trupy sieją się gęsto, ale to takie anonimowe trupy, ogólnie to takie: nie wypełniłeś zadania, giniesz, czyli giną prawie wszyscy i... znów zaczynamy jakieś walki na miecze, supermoce, czy po prostu przerwę na wyjaśnianie fabuły/zdobywanie postaci do drużyny. Przez takie skakanie nie mogę nazwać tego horrorem mimo, że ma klasyczną fabułę do horroru. Oczywiście mamy tu znów od zera do bohatera, ale więcej jest główkowania i wykorzystywania ogólnej wiedzy świata z przeczytanych rozdziałów. Ta, jest też humor. Przejrzałem i prawie przeczytałem wszystko co było, więc jak ogarnę to, co pominąłem przez ten tydzień z mang, to przejrzę kolejne manhwy.
Mouryou no Yurikago v04c27
Do zaś
Aqwet
2 Komentarze
18 Jul 2022 Aqwet
Content Management Powered by UTF-8 CuteNews
