No game no life
Hej
No to lecim z novelkami. Pierwsze miejsce mojej listy to No game no life. Pierwsze, bo ma wszystko poza... walką. Co tu mamy? Fantastyczne ludy jak krasnoludy, elfy zwierzoludzie, wampiry, automaty (?), pradawni bogowie (??), anioły, syreny i takie tam. Do tego dochodzi walka umysłów, częsta akcja i wieeele humoru, a także jest to haremówka (?) z fanserwisem (??) i cenzurą (???!). Taa, pierwsze słyszę o takim czymś w książce i z początku mnie drażniło. Siłą tej serii jest, że z każdym kolejnym tomem wzrasta ilość ciekawych postaci, przeważnie żeńskich. Stąd haremówka. Fan serwis to tracenie ubrań, kąpiele itp, które od razu miesza się z cenzurą mówiącą, że tyle możesz się dowiedzieć, więcej? Jesteś za młody... a dokładnie główna bohaterka, nierozłączna partnerka głównego bohatera. Całość najbardziej przypomina Świat Dysku. Różnica to tu głównie humor jest w dialogach, oraz wspomniane walki umysłów. W świecie do którego trafiają bohaterowie żyje wiele wrogich sobie ras, ale najwyższy bóg: bóg gier, spętał wszystkich nakazami i wszelkie przejawy krzywdzenia, kradzieży itp są zabronione. Wszelkie walki o władzę, ziemie, czy cokolwiek są rozstrzygane za pomocą gier. Oszukiwać wolno, ale jak cię ktoś na tym przyłapie to automatycznie przegrywasz. I tak najsłabsza nacja: ludzie dostają wsparcie w postaci dwóch nastolatków: nieletnia siostra hikkimori zakochana w bracie i jej brat neet, kobieciarz (w końcu ten wiek) i intrygant. Ona matematyk, który potrafi obliczyć wszystko, on rozumiejący psychikę przeciwnika i wyszukujący kruczki w regułach gry. Taa, dziwna para, która zacznie podbijać inne nacje i zdobywać jeszcze dziwniejszych towarzyszy. Czyta się to też szybko, bo litery duże, a i ciągle coś się dzieje. Aczkolwiek najnowszy tom mnie rozwalił, jest tak zawiły że można się pogubić, a że to połowa gry, to nic nie jest wyjaśnione. Przy okazji, pierwszy tom był taki sobie, bo brakowało kontrastu w postaci wielu bohaterów. Potem będzie lepiej. Przy czym należy przymknąć oko na realizm. Naprawdę ona potrafi wyliczyć wszystko:P Ze wszystkich LN jakie wyszły ta jest najbardziej komediowa. Przebija nawet Toradorę, która głównie na tym się opiera. Czasami dzieje się tak wiele, że czytelnik się gubi:D Zwłaszcza jak wszyscy zaczną gadać na raz.
Yu Yu Hakusho v03c018
Do zaś
Aqwet
No to lecim z novelkami. Pierwsze miejsce mojej listy to No game no life. Pierwsze, bo ma wszystko poza... walką. Co tu mamy? Fantastyczne ludy jak krasnoludy, elfy zwierzoludzie, wampiry, automaty (?), pradawni bogowie (??), anioły, syreny i takie tam. Do tego dochodzi walka umysłów, częsta akcja i wieeele humoru, a także jest to haremówka (?) z fanserwisem (??) i cenzurą (???!). Taa, pierwsze słyszę o takim czymś w książce i z początku mnie drażniło. Siłą tej serii jest, że z każdym kolejnym tomem wzrasta ilość ciekawych postaci, przeważnie żeńskich. Stąd haremówka. Fan serwis to tracenie ubrań, kąpiele itp, które od razu miesza się z cenzurą mówiącą, że tyle możesz się dowiedzieć, więcej? Jesteś za młody... a dokładnie główna bohaterka, nierozłączna partnerka głównego bohatera. Całość najbardziej przypomina Świat Dysku. Różnica to tu głównie humor jest w dialogach, oraz wspomniane walki umysłów. W świecie do którego trafiają bohaterowie żyje wiele wrogich sobie ras, ale najwyższy bóg: bóg gier, spętał wszystkich nakazami i wszelkie przejawy krzywdzenia, kradzieży itp są zabronione. Wszelkie walki o władzę, ziemie, czy cokolwiek są rozstrzygane za pomocą gier. Oszukiwać wolno, ale jak cię ktoś na tym przyłapie to automatycznie przegrywasz. I tak najsłabsza nacja: ludzie dostają wsparcie w postaci dwóch nastolatków: nieletnia siostra hikkimori zakochana w bracie i jej brat neet, kobieciarz (w końcu ten wiek) i intrygant. Ona matematyk, który potrafi obliczyć wszystko, on rozumiejący psychikę przeciwnika i wyszukujący kruczki w regułach gry. Taa, dziwna para, która zacznie podbijać inne nacje i zdobywać jeszcze dziwniejszych towarzyszy. Czyta się to też szybko, bo litery duże, a i ciągle coś się dzieje. Aczkolwiek najnowszy tom mnie rozwalił, jest tak zawiły że można się pogubić, a że to połowa gry, to nic nie jest wyjaśnione. Przy okazji, pierwszy tom był taki sobie, bo brakowało kontrastu w postaci wielu bohaterów. Potem będzie lepiej. Przy czym należy przymknąć oko na realizm. Naprawdę ona potrafi wyliczyć wszystko:P Ze wszystkich LN jakie wyszły ta jest najbardziej komediowa. Przebija nawet Toradorę, która głównie na tym się opiera. Czasami dzieje się tak wiele, że czytelnik się gubi:D Zwłaszcza jak wszyscy zaczną gadać na raz.
Yu Yu Hakusho v03c018
Do zaś
Aqwet
0 Komentarze
18 Sep 2017 Aqwet
Content Management Powered by UTF-8 CuteNews
