Zerowa Maria i puste pudełko
Hej
Dziś nie mam rozdziału z mojej winy. Znów miałem atak bólu brzucha, taki większy więc nie przespałem dobrze nocy... w sumie nie tylko nocy, bo korektę miałem zrobić w sobotę. Ice dał rozdział na ostatnią chwilę i gdybym zrobił od razu to jeszcze zdążylibyśmy, a tak dopiero o 15 jako tako w niedzielę byłem w stanie coś robić. Niestety to za mało czasu na nieprzygotowanego edytora, więc odpuściłem dziś korektę bo się nie wyspałem i tak.
No to kolejna LN Zerowa Maria i puste pudełko. To mnie zaskoczyło. Tak samo jak no game no life mnie zaskoczyło swą mangowością, tak to jest wersja krwawych (choć nie zawsze krwawe) turniejów, gdzie wygra tylko jeden a reszta odpada. Pierwszy tom to wariacja na temat dzień świstaka i powtarzania się tego samego dnia. Tylko trochę inaczej. Nie dzień po dniu tylko z przeskokami co ileś wręcz lat:P Ogólnie dość trudna książka (przez te przeskoki, niedopowiedzenia i wpuszczaniem czytającego w maliny), tajemnicza i wciągająca jak diabli, aczkolwiek trochę zbyt grzeczna i dziwnie fabularnie. Opowiada o Marii, głównym bohaterze i mocach pudełek, które mogą spełnić każde jedno życzenie ale... jest pewien haczyk. Kolejne tomy to kolejne walki z innymi właścicielami pudełek. Drugi tom był wg mnie najsłabszy, natomiast ostatni... ryje beret:D Teoretycznie nie ma w nim akcji jak w poprzednich ale to co wymyślił autor starczy. W sumie strikte akcji nie ma nigdzie, bardziej to walka psychologiczna, planowanie strategiczne itp. (choć to zależy od tomu i wersji pudełka), a jak już jest akcja to chwilowa. Poza tym tę LN też się szybko czyta:D
Do zaś
Aqwet
Dziś nie mam rozdziału z mojej winy. Znów miałem atak bólu brzucha, taki większy więc nie przespałem dobrze nocy... w sumie nie tylko nocy, bo korektę miałem zrobić w sobotę. Ice dał rozdział na ostatnią chwilę i gdybym zrobił od razu to jeszcze zdążylibyśmy, a tak dopiero o 15 jako tako w niedzielę byłem w stanie coś robić. Niestety to za mało czasu na nieprzygotowanego edytora, więc odpuściłem dziś korektę bo się nie wyspałem i tak.
No to kolejna LN Zerowa Maria i puste pudełko. To mnie zaskoczyło. Tak samo jak no game no life mnie zaskoczyło swą mangowością, tak to jest wersja krwawych (choć nie zawsze krwawe) turniejów, gdzie wygra tylko jeden a reszta odpada. Pierwszy tom to wariacja na temat dzień świstaka i powtarzania się tego samego dnia. Tylko trochę inaczej. Nie dzień po dniu tylko z przeskokami co ileś wręcz lat:P Ogólnie dość trudna książka (przez te przeskoki, niedopowiedzenia i wpuszczaniem czytającego w maliny), tajemnicza i wciągająca jak diabli, aczkolwiek trochę zbyt grzeczna i dziwnie fabularnie. Opowiada o Marii, głównym bohaterze i mocach pudełek, które mogą spełnić każde jedno życzenie ale... jest pewien haczyk. Kolejne tomy to kolejne walki z innymi właścicielami pudełek. Drugi tom był wg mnie najsłabszy, natomiast ostatni... ryje beret:D Teoretycznie nie ma w nim akcji jak w poprzednich ale to co wymyślił autor starczy. W sumie strikte akcji nie ma nigdzie, bardziej to walka psychologiczna, planowanie strategiczne itp. (choć to zależy od tomu i wersji pudełka), a jak już jest akcja to chwilowa. Poza tym tę LN też się szybko czyta:D
Do zaś
Aqwet
0 Komentarze
25 Sep 2017 Aqwet
Content Management Powered by UTF-8 CuteNews
